ژئوبیولوژیست‌های ویرجینیا تک (دانشگاه ایالتی و مؤسسه پلی تکنیک ویرجینیا) به تازگی ادعا کرده‌اند که از‌بین‌رفتن بخش عمده‌ای از گونه‌های زنده در پایان دوره ادیاکاران (تقریباً 550 میلیون سال پیش) به دلیل کاهش اکسیژن در دسترس سراسر جهان بوده است و این اولین انقراض شناخته‌شده گونه‌های زنده زمین محسوب می‌شود.
همان‌طور که «اسکات ایوانز»، محقق فوق دکترا بخش علوم زمین ویرجینیا تک، در بیانیه منتشر‌شده توسط این دانشگاه توضیح می‌دهد زمین در این دوره اولین انقراض دسته‌جمعی گونه‌های زنده خود را شاهد بوده که حدود 80 درصد از آن‌ها در این رویداد از بین رفته‌اند.
ایوانز می‌گوید:
«این موضوع شامل از‌دست‌دادن بسیاری از انواع مختلف حیوانات می‌شود. با این حال، به نظر می‌رسد گونه‌هایی که به مقادیر قابل توجهی اکسیژن متکی بوده‌اند، آسیب بسیار شدیدتری را تجربه کرده‌اند. این امر نشان می‌دهد که رویداد انقراض از نظر محیطی کنترل شده بوده، همان‌طور که سایر انقراض‌های دسته‌جمعی در پرونده زمین‌شناسی کنترل شده است.»
«شوهای شیائو»، یکی از محققان این مطالعه نیز می‌گوید:
«تغییرات محیطی، مانند گرم‌شدن کره زمین و رویدادهای کاهش اکسیژن، می‌تواند منجر به انقراض گسترده حیوانات و اختلال عمیق و سازمان‌دهی مجدد اکوسیستم شود. بنابراین، این مطالعه ما را در مورد تأثیر طولانی مدت تغییرات محیطی فعلی بر بیوسفر آگاه می‌کند.»
با این حال، به گفته ایوانز، به‌طور دقیق مشخص نیست چه چیزی باعث کمبود اکسیژن در آن دوره زمانی شده است.
او در ادامه توضیح می‌دهد:
«مطالعه ما نشان می‌دهد که مانند سایر انقراض‌های دسته‌جمعی در گذشته زمین، این مورد جدید، اولین انقراض دسته‌جمعی حیوانات به دلیل تغییر عمده آب‌و‌هوایی محسوب می‌شود. یکی دیگر از داستان‌های هشدار‌دهنده‌ای که خطرات آب‌و‌هوای کنونی ما برای زندگی حیوانات را نشان می‌دهد.»
پنج انقراض شناخته‌شده بزرگ جهان
در‌نهایت، شیائو اشاره می‌کند که پنج انقراض دسته‌جمعی شناخته‌شده بزرگ در تاریخ حیوانات به این شرح هستند: انقراض اردویسین–سیلورین (440 میلیون سال پیش)، انقراض اواخر دونین (370 میلیون سال پیش)، انقراض پرمین–تریاس (250 میلیون سال پیش)، انقراض تریاس–ژوراسیک (200 میلیون سال پیش) و انقراض کرتاسه-پالئوژن (65 میلیون سال پیش).