این روز‌ها که تلسکوپ جیمز وب با تصاویر خیره‌کننده و با کیفیت خود هوش از سر علاقه‌مندان به نجوم و ستاره‌شناسان برده، کمتر پیش می‌آید نام تلسکوپ هابل در اخبار مطرح شود، با این وجود به تازگی گروهی از محققان با استفاده از هابل تصویری بسیار زیبا از کهکشان NGC 1961 ثبت کرده‌اند که شاید در حد تصاویر جیمز وب پرجزئیات نباشد، اما همچنان چشمگیر و ارزشمند به شمار می‌رود.
کهکشان مذکور به واسطه وجود هسته کهکشانی فعال مورد عکسبرداری و تحقیق قرار گرفته است. مفهوم هسته کهکشانی فعال (AGN) به ناحیه روشن و درخشانی اشاره دارد که در مرکز کهکشان قرار گرفته است.
درخشش بسیار زیاد AGNها در مقایسه با درخشش ستارگان از طیف متفاوتی برخوردار است و این طیف الکترومغناطیسی ایجاد شده به واسطه سیاه‌چاله فوق عظیم مرکز کهکشان فعال، می‌تواند از امواج رادیویی گرفته تا اشعه گاما را شامل شود.
اطلاعات تکمیلی از کهکشان NGC 1961
به گفته یکی از دانشمندان تیم تلسکوپ هابل، NGC 1961 یک کهکشان مارپیچی متوسط و فعال (دارای AGN) است که ذرات کم‌انرژی باردار از خود منتشر می‌کند. این نوع از کهکشان‌ها بین کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای و کهکشان‌های بدون میله قرار می‌گیرند.
بدین ترتیب NGC 1961 نیز دارای یک «میله» مشخص از ستارگان در مرکز خود نیست و در عوض از یک هسته فعال یا همان AGN برخوردار است که احتمالا حامل سیاه‌چاله عظیمی است.
لازم به ذکر است حتی با وجود اینکه سیاه‌چاله‌ها به دلیل جذب نور اطراف خود نامرئی هستند، اما نواحی حول آنها همچنان می‌تواند درخشش چشمگیری داشته باشد. علت این امر چرخش گازها و غبارها به دور سیاه‌چاله در ساختاری تحت نام «قرص برافزایشی» است.
در چنین شرایطی، دمای گازها و غبارهای مذکور با چرخش در ساختار قرص برافزایشی سیاه‌چاله بالا می‌رود، تا جایی که حرارت این موارد در ادامه حتی می‌تواند از دمای سطح خورشید هم بیشتر شود. همچنین در پایان باید گفت که میزان شدت روشنایی AGN در طیف الکترومغناطیسی به مواردی مثل محیط، میزان نور مرئی و اشعه ایکس مرتبط است.